Vrijdag 23 januari 2009
Vandaag stond een excursie naar één van de eilandjes (Øygarden ), net buiten Bergen, op het programma. We werden opgewacht aan het busstation van Bergen door een minibusje, die ons de hele dag naar verschillende locaties bracht.
Dit was de eerste keer dat we echt buiten Bergen gingen. Onderweg zagen we het uitzicht van het landschap al snel veranderen. De hoge “bergen” verdwenen en maakten plaats voor een vlak landschap met in de verte enkele fjorden. De ondergrond bestond uit gras, gesteenten, mos en een soort heidekruid. Er waren nu ook al tal van bomen te zien wat vroeger helemaal niet het geval bleek te zijn; de schapen aten alles op en zo was er geen kans voor de bomen om te groeien…
Onze eerste stop was bij een oud kerkje te Hjelme, een heel bescheiden kerkje zonder al te veel franjes. Er waren binnen geen beelden of andere afbeeldingen te zien. Er was enkel een grote afbeelding van Jezus te bespeuren. De vroegere bewoners van dit dorpje hebben alles zelf gebouwd en geïnvesteerd met hun eigen geld. De kerk was dicht bij de zee gebouwd omdat vroeger iedereen in de omgeving per boot naar de kerk kwam. Dit dorpje en zijn omgeving waren echte vis- en boerderijsamenlevingen.
Nadien bracht ons busje ons naar enkele heidevelden in Tjeldstø. We stapten enkele meters landinwaarts op het natte gras en een soort heidekruid. Dit heidekruid is het favoriete voedsel van de schapen hier. De schapen hier in deze streek hier zijn iets dikker en kunnen zowel zwart, grijs als wit zijn. We stopten aan een stenen huisje. Dit stenen huisje was één van de vele opslagplaatsen om turf te verzamelen op te slaan en te drogen. De turf gebruikten ze als energiebron, om zich te verwarmen en hun eten te bereiden. Vroeger was het de gewoonten om één keer per jaar de heidegebieden te verbranden om hun grond weer vruchtbaar te maken. Deze traditie wordt hier nog elk jaar gehouden, weliswaar op een kleiner schaal.
Onze volgende halte was ‘Kystmuseet i Øygarden’. Dit kustmuseum werd opgebouwd met subsidies van de overheid zodat het traditionele vissersleven hier niet zou vergeten worden, omdat de huidige olie-exploitatie hier nu heerst.
We kregen een rondleiding in het museum. De rondleiding schetste de evolutie van het traditionele vissers- en boerderijleven naar het olie- en gastijdperk van nu.
We kregen er ook twee films te zien: over de evolutie van vis- naar oliemaatschappij en het ‘Troll Gas Project’. Het ‘Troll Gas Project’ is het grootste platform op zee van de hele wereld, nooit eerder is zo een constructie gemaakt.
We kregen de indrukwekkende opbouwwerken, de technische machines, 3D-computeranalyses, hoe ze alles “vervoeren”… te zien. Het gas van dit project komt ook aan in België, meerbepaald in Zeebrugge, via kilometers lange pijpleidingen in de Noordzee.
Enkele weetjes: Het grootste gedeelte van de constructie is onder water gebouwd, ruim 470 meter. Als je van boven naar beneden met de lift gaat, mag je een rit van ongeveer 8 minuten verwachten. Er is een externe vlam aanwezig op het platvorm die het overtollige gas verbrand, zodat de druk tijdens het naar boven halen niet té groot wordt. Maar dit wil zeggen dat er letterlijk geld verbrand wordt, want al het gas is al betaald. De grootste verbruiker is Duitsland. Noorwegen gebruikt een deel van het geld actief voor de staat, de rest van het geld zetten ze op een bankrekening die ze kunnen gebruiken tijdens een crisis, dit heeft alles tezamen al zo’n 388 miljard dollar opgeleverd.
Nadien reden we met ons busje naar de basis op vaste land van het ‘Troll Gas Project’, Kollsnes genaamd. Van hieruit kunnen er verschillende handelingen uitvoeren, allemaal elektronisch en computergestuurd. We mochten niet uitstappen noch foto’s nemen en dit inzake veiligheid en om spionagepraktijken te voorkomen. We zagen gigantische pijpleidingen, grote compressors (de grootste in zijn soort), machinekamers, enkele werkmannen op de fiets, …
Deze basis scheidt natuurlijk gas van het methaan rijke Troll gas, en dit laatstgenoemde gas wordt dan door grote compressors gepompt die op hun beurt via verschillende pijpleidingen naar het vasteland in Europa wordt gebracht.
Na het zien van deze basis zijn we nog naar een heel klein dorpje gereden waar we een Vikingverhaal te horen kregen én een belangrijk Noorse zin, die ik helaas niet kan neerpennen…
Na een toch wel vermoeiende, maar verrijkende en mooie dag reden we terug richting Bergen city. Later die avond maakten we het ons nog gezellig én gingen we weer naar de alom bekende nightclub ‘Scot’s men’. Nadien, rond 2u30, stond ons weer een lange tocht naar huis op te wachten…
