Dinsdag 27 januari 2009
Vandaag ging de les over het politieke gedeelte van Noorwegen. De man die ons alles probeerde te verduidelijken was Kjetil Børhaug.
Noorwegen bestaat net zoals vele andere landen uit een regering die bestaat uit verschillende onderdelen: nationaal, regionaal en lokaal. Bergen behoort tot de regio Hordaland. In Noorwegen zijn er ook parlementaire verkiezingen en als ook verschillende politieke partijen.
Noorwegen is een monarchie. De Koninklijke familie is helemaal niet rijk vergeleken met Nederland of het Verenigd Koninkrijk.
De politiek is gebaseerd op ‘The Nordic Party Model’:
- Left Wing Party = linkse socialistische partij
- Social Democratic Party: Dit is de sterkste partij. (o.a. vissers, de kleinschalige boeren, de mensen die in openbare sectoren werken…)
- Liberal Party(o.a. intellectuelen, bedrijfsmensen…)
- Agrarian Party (o.a. rijkere boeren…)
- Conservative Party
Noorwegen heeft natuurlijk enkele afwijkingen in vergelijking met dit model.
Zo heeft Noorwegen de ‘Christian Peoples Party’. Noorwegen heeft een liberale kerk. De mensen van deze partij vinden Noorwegen té liberaal en willen de ontkerstening en de secularisatie doen stoppen. Ze zijn conservatief gericht en hebben eigen verbonden opgericht om hun doel te bereiken. Van 1997 tot 2005 was de eerste minister van Noorwegen lid van deze partij én bovendien was hij priester, wat heel zelden voorkomt…
‘The Progress Party’ is de grootste oppositie partij van het moment. Deze partij is de stem van het volk. Zij zullen diegenen zijn die zeggen wat de mensen denken over bijvoorbeeld specifieke beleidsmaatregelen, de immigrantenstroom… Ze zijn heel kritisch tegenover het beleid; maar ze spreken zich vaak ook tegen. Ze willen zoveel mogelijke belastingen afschaffen maar willen wel dat de overheid meer investeert in ziekenhuizen, transport en defensie. 2 belangrijke namen: Anders Lange (tegen het bureaucratisme) en Carl Hagem (kritisch tegenover immigranten).
Enkele omstreden discussiepunten:
- Het niet-lid zijn van de EU.
- De taal speelt ook een belangrijke rol. Zo was er een belangrijk man in de politiek die zei: “Hoe kunnen we nu voor een revolutie zorgen als we er niet eens uit zijn hoe we het woord ‘revolutie’ moeten schrijven!”
- Wat moeten ze met het overvloedige geld doen? Door het olie- en gastijdperk van vandaag hebben ze zoveel geld dat ze goed moeten nadenken wat ze er mee willen gaan doen. Bijvoorbeeld: Ze kunnen niet al het geld in hun economie investeren, omdat de inflatie zo hoog zou zijn dat de gevolgen rampzalig zouden zijn! Sommige willen het investeren in pensioenen, anderen in het opkopen van buitenlandse bedrijven…
The Welfare State (verzorgingsstaat) bestaat uit verschillende soorten overheidsdiensten. Wij hebben een soort gelijkaardig systeem.
Health services: Als je naar de dokter of een ziekenhuis gaat moet je niets betalen, slecht een kleine bijdrage die te verwaarlozen is. En dit geldt voor elke Noor, rijk of arm. Als je naar de tandarts gaat moet je de volle pot betalen behalve kinderen en adolescenten tot 18 jaar.
Care for the elderly:
Met het leveren van een kleine, ook weer te verwaarlozen bijdrage, kunnen al oudjes genieten van hun oude dag in speciale verblijfplaatsen die gefinancierd worden door de overheid. Er zijn weliswaar ellenlange wachtlijsten om hieraan deel te nemen. Deze wachtlijsten zijn er onder meer gekomen door een “reform” van enkele jaren geleden dat iedereen recht heeft op een eenpersoonskamer.
Child care:
De kindertuinen en crèches zijn er voor kinderen tot 6 jaar. Ze zijn niet verplicht, vanaf 6 jaar moeten ze wel verplicht naar school. De kosten om je kind hier te laten spelen zijn enorm, ongeveer € 200 per maand. Deze hoge prijs kon onze docent niet echt verklaren maar toch probeerde hij… Waarschijnlijk is deze prijs zo hoog omdat er zo weinig kindertuinen zijn. Met het geld dat de ouders betalen kunnen ze andere gebouwen bijzetten. Een andere reden die Kjetil gaf: De overheid vindt een opvoeding in een kindertuin, de tweede beste oplossing. Ze willen deze kindertuinen zo weinig mogelijk aanmoedigen bij de ouders. De overheid vindt dat het kind zoveel mogelijk bij de ouders moet zijn en vrijheid moet hebben, en zo zijn grenzen ontdekken in een zorgeloze omgeving. Dit is ook één van de redenen waarom de ouders bijna een jaar verlof mogen nemen van de overheid. Dus de overheid geeft elke maand een klein bedrag aan de ouders die hun kind naar de kindertuinen sturen. Als ze hun kind niet naar een peutertuin sturen en hun kind thuis houden krijgen ze ook dit geld, dat normaal naar de kindertuin zou gaan.
Onder deze dienst hoort ook nog 'child protection'. Dit is een dienst die het kind beschermd in verschillende situaties.
The disabled:
Deze personen met speciale zorgen waren tot enkele jaren geleden opgenomen in speciale verzorgingstehuizen, in een soort van ghetto's. Maar enkele jaren geleden is er beslist geweest dat deze tehuizen gesloten moesten worden. Deze mensen hebben ook het recht om een gewoon leven te leiden in aangepaste appartementen, maar niet meer afgezonderd.
Education (gratis):
Van 6 tot 16 jaar is de school verplicht. De overheid kan het hoger onderwijs niet weigeren aan de studenten die verder willen studeren maar de cijfers niet hebben. Ze kunnen de studenten van 16 jaar niet verplichten om verder te studeren. Dit blijft een serieuze uitdaging voor de overheid om de studenten te motiveren...
Pensions:
Je bent vanaf je 67 jaar wettelijk gepensioneerd in Noorwegen. Dan krijg je een minimum uitkering + een bijdrage van de overheid die overeenkomt met je aantal jaren dienst… Je kan zelf natuurlijk ook nog altijd zelf investeren tijdens je loopbaan.
Compensation for loss of income (hier spendeert de overheid het meeste geld aan):
Deze compensatie krijg je van de overhead als je ziek of werkloos bent. Eerst betaalt je werkgever een bijdrage, daarna de overheid (tot 1 jaar). Als je meer dan een jaar niet meer kan werken wordt je door de overheid een herscholingsprogramma aangeboden. Als je dit nog niet kunt doen, door langdurige werkloosheid of ziekte, krijg je een minimumuitkering.
Early pensions:
Deze bijdrage wordt door de overheid meer uitgekeerd dan de werkloosheidsuitkeringen.
Totdaar het politieke gedeelte van vandaag...
God natt!
Vandaag ging de les over het politieke gedeelte van Noorwegen. De man die ons alles probeerde te verduidelijken was Kjetil Børhaug.
Noorwegen bestaat net zoals vele andere landen uit een regering die bestaat uit verschillende onderdelen: nationaal, regionaal en lokaal. Bergen behoort tot de regio Hordaland. In Noorwegen zijn er ook parlementaire verkiezingen en als ook verschillende politieke partijen.
Noorwegen is een monarchie. De Koninklijke familie is helemaal niet rijk vergeleken met Nederland of het Verenigd Koninkrijk.
De politiek is gebaseerd op ‘The Nordic Party Model’:
- Left Wing Party = linkse socialistische partij
- Social Democratic Party: Dit is de sterkste partij. (o.a. vissers, de kleinschalige boeren, de mensen die in openbare sectoren werken…)
- Liberal Party(o.a. intellectuelen, bedrijfsmensen…)
- Agrarian Party (o.a. rijkere boeren…)
- Conservative Party
Noorwegen heeft natuurlijk enkele afwijkingen in vergelijking met dit model.
Zo heeft Noorwegen de ‘Christian Peoples Party’. Noorwegen heeft een liberale kerk. De mensen van deze partij vinden Noorwegen té liberaal en willen de ontkerstening en de secularisatie doen stoppen. Ze zijn conservatief gericht en hebben eigen verbonden opgericht om hun doel te bereiken. Van 1997 tot 2005 was de eerste minister van Noorwegen lid van deze partij én bovendien was hij priester, wat heel zelden voorkomt…
‘The Progress Party’ is de grootste oppositie partij van het moment. Deze partij is de stem van het volk. Zij zullen diegenen zijn die zeggen wat de mensen denken over bijvoorbeeld specifieke beleidsmaatregelen, de immigrantenstroom… Ze zijn heel kritisch tegenover het beleid; maar ze spreken zich vaak ook tegen. Ze willen zoveel mogelijke belastingen afschaffen maar willen wel dat de overheid meer investeert in ziekenhuizen, transport en defensie. 2 belangrijke namen: Anders Lange (tegen het bureaucratisme) en Carl Hagem (kritisch tegenover immigranten).
Enkele omstreden discussiepunten:
- Het niet-lid zijn van de EU.
- De taal speelt ook een belangrijke rol. Zo was er een belangrijk man in de politiek die zei: “Hoe kunnen we nu voor een revolutie zorgen als we er niet eens uit zijn hoe we het woord ‘revolutie’ moeten schrijven!”
- Wat moeten ze met het overvloedige geld doen? Door het olie- en gastijdperk van vandaag hebben ze zoveel geld dat ze goed moeten nadenken wat ze er mee willen gaan doen. Bijvoorbeeld: Ze kunnen niet al het geld in hun economie investeren, omdat de inflatie zo hoog zou zijn dat de gevolgen rampzalig zouden zijn! Sommige willen het investeren in pensioenen, anderen in het opkopen van buitenlandse bedrijven…
The Welfare State (verzorgingsstaat) bestaat uit verschillende soorten overheidsdiensten. Wij hebben een soort gelijkaardig systeem.
Health services: Als je naar de dokter of een ziekenhuis gaat moet je niets betalen, slecht een kleine bijdrage die te verwaarlozen is. En dit geldt voor elke Noor, rijk of arm. Als je naar de tandarts gaat moet je de volle pot betalen behalve kinderen en adolescenten tot 18 jaar.
Care for the elderly:
Met het leveren van een kleine, ook weer te verwaarlozen bijdrage, kunnen al oudjes genieten van hun oude dag in speciale verblijfplaatsen die gefinancierd worden door de overheid. Er zijn weliswaar ellenlange wachtlijsten om hieraan deel te nemen. Deze wachtlijsten zijn er onder meer gekomen door een “reform” van enkele jaren geleden dat iedereen recht heeft op een eenpersoonskamer.
Child care:
De kindertuinen en crèches zijn er voor kinderen tot 6 jaar. Ze zijn niet verplicht, vanaf 6 jaar moeten ze wel verplicht naar school. De kosten om je kind hier te laten spelen zijn enorm, ongeveer € 200 per maand. Deze hoge prijs kon onze docent niet echt verklaren maar toch probeerde hij… Waarschijnlijk is deze prijs zo hoog omdat er zo weinig kindertuinen zijn. Met het geld dat de ouders betalen kunnen ze andere gebouwen bijzetten. Een andere reden die Kjetil gaf: De overheid vindt een opvoeding in een kindertuin, de tweede beste oplossing. Ze willen deze kindertuinen zo weinig mogelijk aanmoedigen bij de ouders. De overheid vindt dat het kind zoveel mogelijk bij de ouders moet zijn en vrijheid moet hebben, en zo zijn grenzen ontdekken in een zorgeloze omgeving. Dit is ook één van de redenen waarom de ouders bijna een jaar verlof mogen nemen van de overheid. Dus de overheid geeft elke maand een klein bedrag aan de ouders die hun kind naar de kindertuinen sturen. Als ze hun kind niet naar een peutertuin sturen en hun kind thuis houden krijgen ze ook dit geld, dat normaal naar de kindertuin zou gaan.
Onder deze dienst hoort ook nog 'child protection'. Dit is een dienst die het kind beschermd in verschillende situaties.
The disabled:
Deze personen met speciale zorgen waren tot enkele jaren geleden opgenomen in speciale verzorgingstehuizen, in een soort van ghetto's. Maar enkele jaren geleden is er beslist geweest dat deze tehuizen gesloten moesten worden. Deze mensen hebben ook het recht om een gewoon leven te leiden in aangepaste appartementen, maar niet meer afgezonderd.
Education (gratis):
Van 6 tot 16 jaar is de school verplicht. De overheid kan het hoger onderwijs niet weigeren aan de studenten die verder willen studeren maar de cijfers niet hebben. Ze kunnen de studenten van 16 jaar niet verplichten om verder te studeren. Dit blijft een serieuze uitdaging voor de overheid om de studenten te motiveren...
Pensions:
Je bent vanaf je 67 jaar wettelijk gepensioneerd in Noorwegen. Dan krijg je een minimum uitkering + een bijdrage van de overheid die overeenkomt met je aantal jaren dienst… Je kan zelf natuurlijk ook nog altijd zelf investeren tijdens je loopbaan.
Compensation for loss of income (hier spendeert de overheid het meeste geld aan):
Deze compensatie krijg je van de overhead als je ziek of werkloos bent. Eerst betaalt je werkgever een bijdrage, daarna de overheid (tot 1 jaar). Als je meer dan een jaar niet meer kan werken wordt je door de overheid een herscholingsprogramma aangeboden. Als je dit nog niet kunt doen, door langdurige werkloosheid of ziekte, krijg je een minimumuitkering.
Early pensions:
Deze bijdrage wordt door de overheid meer uitgekeerd dan de werkloosheidsuitkeringen.
Totdaar het politieke gedeelte van vandaag...
God natt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten