Outdoor education: Mjølfjell

Maandag 16 maart 2009 (dag 1)

Deze morgen zijn we rond 8u40 vertrekken met de trein vanuit Bergen richting Mjølfjell. Normaal was dit een rechtstreekse trein, maar door enkele technische problemen moesten we onze reisroute aanpassen, trein – bus – trein. Onze docenten van dienst waren: Karstein en Oddrun.

In het station van Mjølfjell werden we opgewacht door de eigenaar van het hostel waar we deze drie dagen zouden verblijven. Het landschap lag verscholen onder een dik pak sneeuw. Al onze bagage vloog in zijn trailer en wij in zijn minibusje. Tijdens de rit zat iedereen angstvallig naar achteren te kijken, zit mijn bagage nog wel in die trailer? Want door de hobbelige weg zou er wel eens bagage uitgekieperd konden worden…

Na het uitladen van onze bagage, aten we ons ‘matpakke’ op. Nadien kregen we van Oddrun nog wat uitleg over ‘Outdoor education’ in Noorwegen. Daarna mochten we onze kamers gaan verkennen en alles uitpakken. Ik sliep met Karstein op de kamer. De rest sliep in kamers van vier personen.

Met skipak, muts, handschoenen en sjaal gingen we onze ski’s, skistokken en botten halen. Daarna gingen we naar beneden en waxten we onze ski’s in. Ik wist niet dat dit zo een verschil zou uitmaken deze wax (soort was); droge sneeuw = blauwe wax, natte sneeuw = rode wax en tussenin = paarse wax. Na het waxen van ons ski’s en het klungelige inbinden van onze ski’s kon het echte werk beginnen. Een raar gevoel zo die eerste keren, je hiel hangt helemaal los… maar je hebt het systeem al gauw door, allé de meeste toch…

Na een aantal meters hebben we een paar opdrachten gekregen om ons aan te passen aan onze ski’s en de besneeuwde ondergrond. We moesten bijvoorbeeld een grote bloem maken met onze ski’s, leren 180° draaien, frisbeespel, een kleine afdaling maken…

Daarna was het tijd om te koken. Iedereen kreeg een specifieke opdracht. Er moesten mensen zijn die hout ging verzamelen voor het vuur, iemand moest de zitplaats voorbereiden (Hilke en ik), andere moesten berkenschors afschrapen, nog anderen moesten een houten driepikkel maken om de pot met soep aan vast te knopen boven het vuur…
Iedereen had iets moeten meebrengen: wortels, uien, aardappelen, meatballs (Hilke, Aistè en ik), selder…
Alles stond klaar: de zit/eetplaats was in gereedheid gebracht (we stapten eerst met z’n allen rond in een cirkel, dan moest je dit verder uitscheppen met een schop en de buitenkant waar je moest opzitten verder aankloppen…), het hout werd in een soort pagodevorm gelegd met aan de bovenkant het berkenschors, de houten driepikkel stond boven het vuur met een koordje in het midden waaraan de pot hing te bengelen. Karstein stak het hout in brand, maar dit was niet eenvoudig omdat het was beginnen te regenen. Oddrun hield een matje boven het hout zodat dit niet té nat werd. Na drie lucifers begon het hout uiteindelijk vuur te vatten, nu was het een kwestie van genoeg droog hout én berkenschors aan het vuur toe te voegen, dit was mijn job. Het is me ook gelukt, mét regen! Wat e feest!

Na het smullen van deze zelfgemaakte soep gingen we nog wat verder oefenen met onze ski’s, het ging alsmaar beter en beter. We hadden iets verderop een kleine helling gevonden waar we probeerde vanaf te skiën. Dit leverde grappige momenten op uiteraard!

Na dit alles keerde we terug richting hostel waar we een verfrissende douche namen. Om 18u45 werd het avondeten geserveerd: hutsepot en chocoladepudding met een vanilledressing.
Na een half uur pauze, moest ieder land zich nog een keer voorstellen: eten, belangrijke personen, literatuur, cultuur, natuur, specialiteiten…
Onze avond werd afgerond door een quiz, Oddrun en Karstein waren de quizmasters van dienst. Er waren drie teams die uit drie personen bestonden. Ik zat samen met Laura-Ann (UK) en Lobke (België) in een team. Het was een quiz over Europa. Ons team had gewonnen.

And off we go… in ons beddeke!

Dinsdag 17 maart 2009 (dag 2)

Na een stille en rustige nacht, geen gesnurk van Karstein, stonden we op rond 7u45. We werden rond 8u verwacht aan het ontbijt. Dus goed gedaan van Karstein, ik had mijn wekker niet gezet, maar ideaal, kwartierke op voorhand…

Na het ontbijt en het maken van ons ‘matpakke’ voor de lunch namen we onze ski’s, en reinigden en waxten we ze terug opnieuw in. Vandaag kregen we ook meer uitleg over hoe we met kaart en kompas moesten werken alsook hoe we met een gasvuurtje moesten omgaan.

En weg waren we… het ging nu weer veel beter. Ons kompas zou ons vandaag richting Kårdalen moeten brengen. Karstein had ons niet goed ingeschat, we kwamen veel sneller aan dan gepland. Aangekomen aten we onze lunch op.

Daarna kregen we verschillende opdrachten op een kleine helling: naar beneden skiën onder skistokken, met 3 of 4 tegelijk, afwisselend hurkend en rechtstaand naar beneden gaan… Dit was een goede oefening voor ons evenwicht.

Nadien had Karstein nog een opdracht voor ons voorzien. We moesten een parcour volgen en onderweg kwamen we zeven opdrachten tegen, die we moesten proberen op te lossen. Deze avond werden de antwoorden beoordeeld. Het waren dezelfde drie teams die terug tegen elkaar speelden.

Daarachter zochten we een plaatsje om onze soep te koken met het gasvuurtje. Iedereen kreeg weer wat taken om alles vlot te laten lopen. Ik zorgde weer voor het vuur, ik heb het helemaal zelf gemaakt én maar met 1 lucifer! Na de warme soep gingen we weer terug richting hostel…

Maar onderweg stopten we wel nog even omdat Oddrun een mooie afdaling had gezien. Het was niet zomaar een afdaling, maar eentje met “camel humps”. Wat e feest! Nu konden we eens echt een goeie snelheid halen. Het zag er gemakkelijk uit, maar je moest een goede timing hebben om op en neer mee te gaan met die bultjes…

Het weer begon een beetje grijzer te worden en er stond ons nog een lange trip te wachten… In tegenstelling tot vanmorgen ging het nu helemaal niet snel meer vooruit. We sleepten ons letterlijk naar ons hostel. Sommige wilden hun ski’s opnieuw inwaxen, maar dit bleek achteraf niet zo’n goed idee, omdat de sneeuwcondities heel slecht waren nu met als gevolg… ze konden niet meer glijden op hun ski’s, ze “plakten” aan de grond.

Na een vermoeiend terugtocht nam ik een douche en de sauna was ook al opgewarmd. Dan nog even gerust tot 18u45, want dan stond het avondeten op ons te wachten. Deze keer kregen we groenten, aardappelen en ballen in een soort stoofvleessaus, als dessert kregen we geleipudding met vanillesaus.

Na het diner kregen we nog een les van Karstein over de natuur en de dieren in de winter in Noorwegen. Nadien overliepen we de zeven antwoorden van de opdrachten eerder deze dag én moesten we ook een gedicht of lied voordragen dat iets te maken had met Mjølfjell. De punten werden geteld en ook vandaag was mijn team de beste. We kregen als winnaars van deze driedaagse een zak Noorse chocolade, die we uiteraard met de hele groep deelden.

Achter dit allemaal speelden we nog een aantal spelletjes zoals: 1,2,3piano/knopenspel/moordenaarspel/telefoontje/schaarspel… totdat ons bedje ons riep!



Woensdag 18 maart 2009 (dag 3)

Vandaag weer om 7u45 opgestaan om om 8u te gaan ontbijten. Na het ontbijt moesten we alles al inpakken en onze kamer borstelen.

Nadien waxten we onze ski’s weer in. Nu gingen we “downhill” leren skiën…
We probeerden eerst beneden wat te oefenen: benen in V-vorm, knieën buigen, schouder naar links duwen als je naar rechts wil gaan (en omgekeerd), evenwicht houden… heel wat tegelijkertijd om uit te voeren. Maar hoe meer ik oefende, hoe beter het ging! Er waren er echter anderen die na een paar keer al opgaven, wat e meuttes! Ze wilden liever in de zon liggen dan eens te proberen.

Mij niet gelaten, ik liet me voor de eerste keer door een soort kabeltouw naar boven brengen. Nu kon het echte werk beginnen. De eerste paar keren was het echt niet te doen; diepe sneeuw, ik zag mijn latten niet meer als ik naar beneden ging, ik kon ook nooit op tijd stoppen dus liet ik me vallen, wat spectaculaire beelden opleverde!
Na een tiental keer werd er een mooie baan gevormd die ik kon volgen. Oddrun, Karstein, Hilke en ik waren de enigen die dit parcours constant herhaalden. Het is me dan uiteindelijk toch een paar keer gelukt het parcours zonder te vallen af te leggen! Ik nam op het einde ook meer en meer snelheid, ik had de smaak te pakken! Jammer dat het alleen deze voormiddag was…

Nadien aten we onze boterhammen op en leverden we onze ski’s terug af. We werden terug met het minibusje naar het station van Mjølfjell gebracht. We moesten nog anderhalf uur wachten, maar deze tijd werd besteed aan enkele spelletjes.
Trein op en nog even genieten van de laatste sneeuw in Mjølfjell.
Trouwens het plaatsje Mjølfjell is genoemd naar de berg ‘Mjølfjell’ (ongeveer 1400 m).

We kwamen terug in Bergen aan met de trein, deze keer wel met een rechtstreekse verbinding, en zagen dat het hier geregend had. Het einde van deze unieke trip zat er op… genoten hebben we!!!